%X Dit onderzoek heeft tot doel om de misallocatie van woonoppervlakte in de sociale huursector te bepalen en het welvaartseffect daarvan te berekenen. De sociale huursector wordt door de overheid op verschillende manieren gereguleerd. De belangrijkste maatregelen zijn de verschillende vormen van huurbeperking. Huurbeperking leidt tot een maximale huur die onder de markthuur ligt. Doordat de gereguleerde huur lager is, ontstaat er een vraagoverschot naar woonoppervlakte in de sociale huursector. Vanwege de maximale huur kan de allocatie van woonoppervlakte niet plaatsvinden door middel van het prijsmechanisme. Alternatieve mechanismen zorgen voor de allocatie van woonoppervlakte in de sociale huursector, dit geschiedt echter willekeurig. De willekeurige allocatie leidt vervolgens tot misallocatie in de vorm van over- en onderallocatie. Overallocatie van woonoppervlakte leidt tot een welvaartsverlies voor de maatschappij. In dit onderzoek is de omvang van de misallocatie van woonoppervlakte in de Nederlandse sociale huursector bepaald. Vervolgens is het welvaartsverlies als gevolg hiervan berekend.
%T Allocatie van woonoppervlakte in de sociale huursector; leidt huurbeperking tot misallocatie?
%A Kerwin Doelwijt
%L theses_frw3047
%D 2014